Waarborgen continuïteit

De inspecteur vond dat hier sprake was van schijnhandelingen en legde navorderingsaanslagen aan moeder en de zoon op. In geschil bij Rechtbank Noord-Nederland is of het aangaan van de maatschap een schijnhandeling is. Niet in geschil is dat in civielrechtelijke zin, de maatschap rechtsgeldig tot stand is gekomen. Volgens de inspecteur mist de oprichting van de maatschap elke realiteit. Daarbij wijst hij op het feit dat de moeder ruim 30 jaar aan vermogensbeheer heeft gedaan. Bovendien is het hoogst opmerkelijk dat zij op 92-jarige leeftijd is toegetreden tot de maatschap. Het moet volgens de inspecteur duidelijk zijn geweest dat de maatschap slechts kortstondig zou bestaan. Moeder en zoon weerspreken dit en voeren aan dat het aangaan van de maatschap niet uitsluitend is ingegeven door fiscale motieven, maar ook andere overwegingen. Zij noemen in dat kader het waarborgen van de continuïteit van het familiebedrijf.

Geen schijnhandelingen

De rechtbank stelt vast dat de maatschap in civielrechtelijke zin tot stand is gekomen met alle daaraan verbonden rechten en verplichtingen voor moeder en de kinderen. De wil van de maten is er juist op gericht een maatschap aan te gaan. Er is geen situatie waarbij in weerwil van de maatschapsovereenkomst, geen rechtshandelingen zijn aangegaan of in werkelijkheid andere rechtshandelingen zijn aangegaan dan zij volgens de maatschapsovereenkomst hebben gepresenteerd. De enkele omstandigheid dat de moeder en haar kinderen in de toekomst mogelijk de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten in de schenk- en/of erfbelasting zullen toepassen maakt dit oordeel niet anders, volgens de rechtbank.

In dezelfde zin: Rechtbank Noord-Nederland 24 januari 2019, ECLI:NL:RBNNE:2019:421

Wet: Art. 3.4 en 3.5 Wet IB 2001

De belangen zijn groot. Onderzoeken geven aan dat het bij witwassen en corruptie in Nederland om naar schatting € 20 à 30 miljard per jaar gaat. Hierbij wordt onder meer gebruik gemaakt van bankinstellingen. Bij het ING-onderzoek is gebleken dat in de periode 2010-2016 veel criminele geldstromen via de ING zijn gegaan. Volgens een reactie van De Nederlandsche Bank blijft dat niet beperkt tot de ING.

Financiële instellingen zoals banken zijn belangrijke poortwachters voor het bestrijden van witwassen, corruptie en terrorismefinanciering. Deze verplichting vloeit voort uit de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). Voor het fors terugdringen van de omvang van de financiële fraude is een goede invulling van de poortwachtersfunctie door banken onmisbaar.

Maatschappelijke verantwoordelijkheid

Naast het voldoen aan hun wettelijke verplichtingen doet de FIOD een beroep op de maatschappelijke verantwoordelijkheid van poortwachters zoals banken, financieel dienstverleners en accountants bij het voorkomen en bestrijden van witwassen, corruptie en terrorismefinanciering.

De internationale samenwerking kreeg in 2018 een sterke impuls door de samenwerking in de J5: een samenwerking van de FIOD met de zusterdiensten uit de UK, VS, Canada en Australië.

In 2019 richt de FIOD zich vooral op facilitators en financiële dienstverleners.

Uit Taxence: Anne-Marie Noordenbos, 7 Januari 2019

In geschil bij Rechtbank Zeeland-West-Brabant is de verzuimboete van € 500 voor het niet tijdig indienen van de aangifte vennootschapsbelasting 2015. De rechtbank oordeelt dat een beroep op afwezigheid van alle schuld (AVAS) slaagt als de B.V. aannemelijk maakt dat zij alle in de gegeven omstandigheden van haar in redelijkheid te vergen zorg heeft betracht om te bewerkstelligen dat tijdig aangifte werd gedaan. Dat is volgens de rechtbank niet het geval. Ondanks dat sprake was van een lopend geschil met de accountant heeft de B.V. het erop aan laten komen dat te laat aangifte zou worden gedaan. De B.V. verwijst ook nog naar een uitspraak van het hof van mei 2017. Die verwijzing baat de B.V. echter niet, omdat een vindplaats of zaaknummer ontbrak en de rechtbank niet kon vaststellen welke uitspraak de B.V. bedoelde. Wel werd de verzuimboete verlaagd van € 1.500 naar € 1.000.

Wet: art. 9 AWR

Actualiteit

In geschil is de bijtelling privégebruik voor de bestelauto. Hof Amsterdam leidt uit de parlementaire geschiedenis bij de invoering van de verklaring uitsluitend zakelijk gebruik bestelauto het volgende af. Een correctie vanwege privégebruik bestelauto van de zaak moet plaatsvinden door naheffing van loonbelasting bij de werknemer, of eventueel de werkgever. Essentieel is dat die correctie plaatsvindt vanwege een constatering van privégebruik in de actualiteit. Volgens het hof lijkt het op gespannen voet te staan met de wettelijke systematiek dat bijtelling van privégebruik bestelauto in de inkomstenbelasting plaatsvindt, zonder dat dit privégebruik eerder in de heffing van loonbelasting is betrokken. Het alsnog via de inkomstenbelasting heffen over het privégebruik, stuit ook af op de in de wettelijke regeling besloten eis van ‘controle in de actualiteit’ nu het ‘privégebruik’ plaatsvond op 27 februari 2013 en de inspecteur dit pas per brief van 15 december 2015 ter discussie had gesteld. Het hof vindt tot slot dat een ritje naar het gerechtshof redelijkerwijs niet kan gelden als een rit waarvoor een bijtelling gold, gezien de reden waarom de monteur met de bestelauto naar het hof was gereden. Het hof verminderde de aanslag naar het in de aangifte aangegeven belastbaar inkomen.

Wet: art. 13bis Wet LB 1964 en art. 3.81 Wet IB 2001 (tekst 2013)

Meer informatie: Gerechtshof Amsterdam 14 augustus 2018 (gepubliceerd op 5 september 2018), ECLI:NL:GHAMS:2018:3089

bron: Taxence, door Michel Halters, 6 september 2018

Maar uit een rondgang van Nieuwsuur bij verscheidene notarissen blijkt dat er veel onvrede is over de kwaliteit van de belastingdienst.

Een woordvoerder van de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie zegt dat ook bij hen signalen binnenkomen dat er meer fouten door de Belastingdienst worden gemaakt dan voorheen, maar daar is nog geen onderzoek naar gedaan. Erfgenamen krijgen erfgenamen vaak onterecht bericht van de Belastingdienst dat ze geen aangifte hoeven te doen. Het ministerie van Financiën herkent zich niet in de kritiek.

Bron: NOS, 9 september 2018

In de zaak voor het hof had de Belastingdienst geconstateerd dat in de bestelauto van een ondernemer een houten L-vormige bank klemvast en met een passende uitsparing was gezet. De inspecteur meende dat het tussenschot van de bestelauto was aangepast of dat de bank op maat was gemaakt voor de auto. Hoe dan ook stelde hij dat de auto nu geschikt was voor personenvervoer en niet meer kwalificeerde als bestelauto, maar als personenauto. De ondernemer was het daar niet mee eens. Hij stelde dat de bank niets meer was dan een tuinbank die hij in een tuincentrum had gekocht. Hij kon echter geen factuur van dat tuincentrum overleggen, zodat het hof hem niet gelooft. De man had evenmin foto’s gemaakt die beter waren dan de foto’s van de Belastingdienst. Het hof is het eens met de fiscus dat de auto geschikt voor personenvervoer is geworden. Dat de bank geen kussens of gordels bevat, doet daar niets aan af. De auto kwalificeert sinds de plaatsing van de bank als een personenauto, zodat de inspecteur terecht motorrijtuigenbelasting heeft nageheven.

Wet: art. 2, onderdelen b en c en 3 Wet MRB 1994

Een dga droeg de economische eigendom van een Spaanse woning in 2007 over aan een B.V. waarvan hij indirect 100%-aandeelhouder was tegen schuldigerkenning. De juridische eigendom bleef achter bij de dga. In de overeenkomst van geldlening die B.V. met de dga daarvoor aanging waren afspraken gemaakt over de verschuldigde rente door de B.V. en aflossingen. Ook mocht de B.V. de Spaanse woning niet zonder toestemming van de dga verkopen. Bovendien verklaarde de B.V. op verzoek van de dga een hypotheekrecht ten behoeve de dga te zullen vestigen. In 2010 verkocht de B.V. de economische eigendom van de Spaanse woning. Dit leverde een verlies van € 75.000 op en dat bracht de dga als negatief resultaat uit overige werkzaamheden in aftrek.

Zakelijke afspraken

In geschil bij Rechtbank Gelderland is of de dga terecht het verlies in aftrek heeft gebracht. De rechtbank oordeelt dat dit het geval is. Er is geen sprake van een schijnlening, er wordt een zakelijke rente betaald, er is een looptijd afgesproken en de lening is opeisbaar bij verkoop van de het onderpand, de Spaanse woning of de aandelen in de B.V. Deze afspraken zijn zakelijk. De toegevoegde waarde van het stellen van zekerheid is weliswaar beperkt, maar dat komt omdat is overeengekomen dat de B.V. alleen met toestemming van de dga de woning mag verkopen. Het stellen van een beperkte zekerheid is dan ook zakelijk. Bovendien waren ten tijde van de overdracht van de economische eigendom in 2007 de negatieve ontwikkelingen op de vastgoedmarkt door de dga en de B.V. niet voorzienbaar. Daarmee verwerpt de rechtbank ook het argument dat de dga uit was op een fiscaal voordeel. De dga mag het verlies van € 75.000 in mindering brengen op zijn box 1-inkomen.

Wet: art. 3.92 Wet IB 2001

Wet: art. 6.39, eerste lid Wet IB 2001