De Belastingdienst herstelt een jarenlang gemaakte systeemfout en verlaagt alsnog ten onrechte in rekening gebrachte aanmanings- of dwangbevelkosten. De terugbetaling van deze kosten is gestart en loopt tot eind 2021.
Burgers en bedrijven die 1 of meer aanslagen vanaf 2011 niet (of niet op tijd) betaalden, kregen een aanmaning of dwangbevel met daarin vervolgingskosten. Als de aanslagen verminderden, had de Belastingdienst ook deze kosten moeten verminderen. Door een fout in de systemen is dit niet altijd gebeurd.
De Belastingdienst is gestart met terugbetaling van de kosten van zo’n 600.000 aanslagen, waarvan het bij ruim twee derde om minder dan € 30 gaat. De veelal eenmalige terugbetaling voert de Belastingdienst automatisch uit. Bij 140.000 aanslagen is sprake van complexere aanslagen.
De eerste brief met uitleg over het herstel valt op 3 augustus 2021 bij ongeveer 25.000 belanghebbenden op de mat. De Belastingdienst verwacht hierover veel vragen en heeft een apart telefoonnummer beschikbaar (0800 – 235 83 59). Ook is informatie te raadplegen op de internetsite van de Belastingdienst. Meer informatie staat op belastingdienst.nl of in de Kamerbrief over vervolgingskosten en invorderingsrente.
Bron: Forum Fiscaal Dienstverleners, 4 augustus 2021
Webshopeigenaren die te maken hebben met e-commerce, kunnen een grote verandering verwachten. Vanaf 1 juli 2021 moeten zij btw afdragen in andere EU-lidstaten als de omzet van hun afstandsverkopen en digitale diensten aan consumenten uit andere EU-lidstaten de grens van € 10.000 per jaar overschrijdt. Met het nieuwe One-Shop-Stop-systeem kunnen zij de verschuldigde buitenlandse btw aangeven.
Regeling tot 1 juli 2021
Als een Nederlandse btw-ondernemer producten verkoopt aan consumenten in andere EU-landen, is tot en met 30 juni 2021 de afstandsverkopenregeling van toepassing. In dat geval zijn er twee mogelijkheden:
- Het totale bedrag aan vergoedingen voor de verkopen in de EU-lidstaat blijft zowel in het voorafgaande kalenderjaar als het huidige kalenderjaar onder een drempelbedrag dat per lidstaat verschilt. Voor Nederland geldt overigens een drempelbedrag van € 100.000. In deze situatie is de plaats waar het vervoer begint de plaats van levering. De ondernemer brengt dus btw tegen het Nederlandse tarief in rekening en draagt deze ook af.
- In andere gevallen moet de ondernemer het btw-tarief hanteren van de staat van aankomst van het goed.
MOSS-regeling
Ondernemer die telecommunicatie-, omroep- of elektronische diensten leveren aan particulieren in andere EU-landen, kunnen de Mini-One-Stop-Shop-regeling (MOSS-regeling) toepassen. Tenminste, als de omzet behaald met die digitale diensten in een kalenderjaar en het kalenderjaar daarvoor niet meer dan € 10.000 bedraagt. Als de ondernemer de regeling mag toepassen, hoeft hij alleen btw te betalen in het vestigingsland voor de MOSS-regeling. Hij hoeft zich niet te laten registreren in alle landen waar zijn consumenten gevestigd zijn. Bovendien hoeft hij slechts in één land btw af te dragen.
Vrijstelling geringe invoer
Soms kopen consumenten goederen buiten de EU die zij meenemen naar Nederland. Dit is een vorm van invoer. Vóór 1 juli 2021 geldt bij invoer door consumenten echter een vrijstelling van btw en invoerrechten als de waarde van de ingevoerde goederen hoogstens € 22 bedraagt. Is de waarde meer dan € 22, maar maximaal € 150? Dan is men btw-verschuldigd. En bij een waarde van meer dan € 150 ook invoerrechten.
Vanaf 1 juli 2021: One-Stop-Shop-regeling
Vanaf 1 juli 2021 luidt de hoofdregel dat een btw-ondernemer btw moet afdragen in andere EU-lidstaten als de omzet van zijn afstandsverkopen en digitale diensten aan consumenten uit andere EU-lidstaten de grens van € 10.000 per jaar overschrijdt. In het geval van een overschrijding van die grens kan een ondernemer via een nieuw systeem de verschuldigde buitenlandse btw aangeven. Dit nieuwe systeem is het One-Stop-Shop-systeem (OSS-systeem). Via de OSS-aangifte verdeelt de Nederlandse Belastingdienst de btw-opbrengsten over de rechthebbende landen.
Invoer OSS-aangifte
Vanaf 1 juli 2021 zal de btw-ondernemer goederen afkomstig uit niet-EU-landen met een waarde van hooguit € 150 kunnen rapporteren in een invoer OSS-aangifte (I-OSS). Daarbij is de invoer van goederen uit niet-EU-landen vrijgesteld van btw. Deze regeling geldt trouwens niet alleen voor btw-ondernemers uit de EU. Noorse btw-ondernemers en niet-EU btw-ondernemers met een vertegenwoordiger in de EU zullen deze regeling ook mogen toepassen. Wie deelneemt aan de I-OSS-regeling, ontvangt een speciaal btw-identificatienummer. Dit nummer dient men te verstrekken aan de douane voor de btw-vrijstelling van invoer.
Vervallen vrijstelling bij invoer
Vanaf 1 juli 2021 moeten consumenten ook bij een invoer van goederen met een waarde van hooguit € 22 btw afdragen en invoerrechten betalen. Partijen buiten de EU mogen kiezen of ze de verantwoordelijkheid bij de consument laten of dat ze het pakketje voorzien van een eigen OSS-nummer. In dat laatste geval dragen zij daarmee automatisch de btw af.
Wet: art. 5, eerste lid, onderdeel a, 5a en 18 Wet OB 1968
Bron: Taxence 16 feb 2021: Carola Van Vilsteren BTW advies 12 februari 2021, ‘BTW-nieuwtje 05: BTW en wijzigingen e-commerce per 1 juli 2021’
De Belastingdienst heeft een document met antwoorden op veelgestelde vragen over de persoonsgebonden aftrekposten in de inkomstenbelasting 2019 gepubliceerd.
In het document ‘Vragen en antwoorden over persoonsgebonden aftrekposten’ staan antwoorden op vragen over:
Uitgaven voor specifieke zorgkosten, bijvoorbeeld:
- voedingssupplementen
- de kosten van een bezoek aan de bedrijfsarts
- de contributie voor de belangenvereniging
- extra vervoerskosten
- startdatum Ivf-behandeling
- hulpmiddelen (zoals stomadouche; opsta-stoel; bril kleurenblindheid)
Scholingsuitgaven zoals:
- scholingsuitgaven en studiefinanciering
- scholingsuitgaven voorgeschoten door ouders
- kosten deelname aan congressen
- terugbetalen studiekosten aan de werkgever
- lidmaatschapskosten van beroeps- of wetenschappelijke verenigingen
Aftrekbare giften met vragen over:
- tegenprestatie
- periodieke giften
- schenking van certificaten van aandelen
- onzekerheidsvereiste bij twee schenkers
- een ouderbijdrage aan school
Bron: Forum Fiscaal Dienstverleners, 16 februari 2021
Hof Amsterdam oordeelt in twee zaken dat de vermogensrendementsheffing over 2017 geen buitensporige last vormt voor personen die ruim boven de armoedegrens blijven.
Een vrouw en een man (geen fiscale partners) waren allebei in beroep gegaan tegen aanslagen inkomstenbelasting over 2017. Zij vonden dat de vermogensrendementsheffing voor hen een buitensporige en onevenredig zware last vormde. Beiden deden een beroep op twee eerdere uitspraken waarin het hof oordeelde dat de box 3-heffing te hoog was. Zie: ‘Ook in 2013 was forfaitair rendement box 3 te hoog’ en ‘Box 3-heffing over 2014 is te hoog’.
Niet-onaanzienlijk vermogen
Het hof constateert dat de vrouw en de man dankzij hun netto-inkomen ruim boven de armoedegrens bleven. Beiden hadden bovendien een niet-onaanzienlijk vermogen. Daardoor vormt de vermogensrendementsheffing voor hen geen buitensporige last. Wel is het zo dat voor beiden de vermogensrendementsheffing over 2017 meer bedraagt dan de genoten inkomsten uit vermogen. In het geval van de vrouw is de box 3-heffing zelfs zo’n 30% hoger. Maar dat is volgens het hof onvoldoende om tot een ander oordeel te komen. Verder worden de vrouw en de man niet harder getroffen door de box 3-heffing dan anderen. Daarom verklaart het hof hun beroepschriften ongegrond.
Verdrag: art 14 EVRM
Protocol: art. 1 EP EVRM
Wet: 5.2 Wet IB 2001 (wettekst 1 januari 2017)
Bron: Taxence, Remco Latour, 2 oktober 2020; Hof Amsterdam 22 september 2020 (gepubliceerd 30 september 2020), ECLI:NL:GHAMS:2020:2540, 19/01551 en Hof Amsterdam 22 september 2020 (gepubliceerd 30 september 2020), ECLI:NL:GHAMS:2020:2541, 20/00121
Het kabinet heeft besloten de beperkte vermogenstoets in de Tozo uit te stellen tot 1 april 2021.
Dit betekent dat zelfstandig ondernemers onder ‘Tozo 3’ voor de maanden oktober 2020 tot en met maart 2021, en dus voor maximaal 6 maanden, een uitkering voor levensonderhoud kunnen aanvragen zonder dat er een beperkte vermogenstoets wordt uitgevoerd.
De datum 1 april 2021 is vastgesteld in goed overleg met de VNG, Divosa en gemeenten. Dit geeft gemeenten namelijk de ruimte om per 1 januari 2021 de ondersteuning van zelfstandig ondernemers bij heroriëntatie zorgvuldig ter hand te nemen en voorkomt dat gemeenten in de drukke decembermaand voorbereidingen moeten treffen voor een nieuw aanvraagtijdvak. Bovendien geeft dit voor een aanzienlijke periode zekerheid aan zelfstandigen.
Brief van 30 september 2020, nr. 2020-0000131968, Ministerie SZW
Om als ondernemer voor de inkomstenbelasting te kwalificeren is het handig om verschillende opdrachtgevers te hebben. Als een zelfstandige maar één opdrachtgever heeft, kan de inspecteur hem weigeren als ondernemer aan te merken.
Een man dreef sinds medio 2008 een eenmanszaak, die hij had ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. De man had aanvankelijk met betrekking tot zijn werkzaamheden een Verklaring arbeidsrelatie winst uit onderneming (VAR wuo) voor het jaar 2013 van de fiscus ontvangen. Maar naar aanleiding van een boekenonderzoek stelde de inspecteur dat de man toch geen IB-ondernemer was. De feitelijke werkzaamheden van de man in 2013 bleken namelijk te bestaan uit het onderhouden en repareren van machines bij één opdrachtgever, een bv. De Belastingdienst stelde dat de man resultaat uit overige werkzaamheden behaalde. Daardoor had hij geen recht op de ondernemersaftrek of de MKB-winstvrijstelling.
Geen ondernemersrisico
De man startte daarop een beroepsprocedure. Hof Den Haag constateert dat de bv aan de man een lijst met werkzaamheden verstrekte die hij per dag of per week moet verrichten. De bv stelt het benodigde materiaal ter beschikking. Verder moet de man op vaste tijden aanwezig zijn. Als gevolg van de ouderdom van de machines is er altijd voldoende onderhoudswerk nodig. Zelfs als er geen werk is, wordt de man doorbetaald. Zijn opbrengsten zijn dan ook redelijk constant. Onder deze omstandigheden loopt de man geen ondernemersrisico. Bovendien geeft hij niet actief bekendheid aan zijn onderneming en doet hij niet aan acquisitie. Het hof is het daarom met de fiscus eens dat de man geen IB-ondernemer is. Het hangt overigens erg van de omstandigheden af hoeveel opdrachtgevers iemand nodig heeft om als IB-ondernemer te kwalificeren. Onder bepaalde omstandigheden kan een klein aantal opdrachtgevers al voldoende zijn.
Bron: Taxence door Remco Latour 29-09-2020
Het moment waarop de inspecteur de aanslag vaststelt is bepalend voor het antwoord op de vraag of hij wist of behoorde te weten dat de aangifte onjuist was. Dagtekening van de aanslag is daarbij niet relevant.
Een man deed op 8 maart 2015 digitaal aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over het jaar 2014. Met dagtekening 9 april 2016 legde de inspecteur de aanslag 2014 op in overeenstemming met de aangifte. Vervolgens vroeg de inspecteur de man op 14 maart 2017 om een onderbouwing van de opgevoerde zorgkosten en kosten levensonderhoud kinderen. Na het uitblijven van een reactie, legde de Belastingdienst een navorderingsaanslag over 2014 op met dagtekening 28 oktober 2017.
Ambtelijk verzuim?
Bij Rechtbank Noord-Holland is in geschil of de inspecteur wel een navorderingsaanslag kon opleggen. Volgens de belastingplichtige ontbrak een nieuw feit of was sprake van een ambtelijk verzuim.
Tijdstip vaststellen aanslag belangrijk
Het tijdstip waarop de inspecteur wist of behoorde te weten dat de aangifte onjuist was, is het moment van het vaststellen van de aanslag. Dit betekent dat in beginsel het ambtelijk verzuim niet kan zijn gelegen in een ‘fout’ van het belastingkantoor Apeldoorn. Er is wel een ambtelijk verzuim als de inspecteur invloed op verzending van de aanslag had kunnen uitoefenen.
Inspecteur had in actie moeten komen
De rechtbank vindt dat de inspecteur invloed op verzending van de aanslagen had kunnen uitoefenen. Er zit bijna een jaar tussen het vaststellen van de aanslag en verzending ervan. Voor dat lange tijdsverloop had de inspecteur geen verklaring. Er liep een onderzoek naar de gemachtigde van de man. Die gemachtigde had mogelijk onjuiste aangiften ingediend. De inspecteur had al tijdens dit onderzoek moeten controleren of er nog aanslagen verzonden moesten worden. De inspecteur gaf aan dat hij geen invloed had op verzending van de aanslagen. Ook dan had de inspecteur volgens de rechtbank de aanslagen zo spoedig mogelijk moeten laten verzenden of in ieder geval daarop aan moeten dringen. Er is sprake van een ambtelijk verzuim van de inspecteur.
Wet: art. 16 AWR
Meer informatie: Rechtbank Noord-Holland 10 juli 2020 (gepubliceerd 20 juli 2020), ECLI:NL:RBNHO:2020:4992, AWB – 19 _ 2862
Bron: Taxence 22 juli 2020 door Michel Halters
In een brief van 15 juni 2020 berichten staatssecretaris Vijlbrief en minister Koolmees over de voortgang van de ontwikkeling van de webmodule, het beloofde hulpmiddel bij het beoordelen van werkrelaties. Ook gaan zij in op de verdere bevindingen in het kader van ‘werken als zelfstandige’.
Een deel van de bedrijven zal in de toekomst de werkrelatie anders moeten vormgeven als ze een opdracht door een zzp’er willen laten uitvoeren. Dat blijkt uit de testfase van de webmodule. Deze is naar verwachting vanaf het najaar in een pilot vrijwillig te consulteren, zodat bedrijven en zzp’ers zich kunnen voorbereiden. Opdrachtgevers zouden in 25 procent van de opdrachten een opdrachtgeversverklaring krijgen voor de in te huren zzp’er. In 27 procent van de opdrachten is geen uitsluitsel te geven. In 48 procent van de opdrachten gaf de webmodule de indicatie dienstbetrekking, wat inhoudt dat er waarschijnlijk een arbeidsovereenkomst nodig is.
In de brief wordt verder voorgesteld de maatregel voor de onderkant van de arbeidsmarkt (het minimumtarief) en die voor de bovenkant van de arbeidsmarkt (de zelfstandigenverklaring) niet verder uit te werken. Het voorstel brengt voor alle zelfstandigen te veel administratieve lasten met zich mee om effectief te zijn, zo blijkt ook uit consultatie bij belanghebbenden.
Om toch te lage tarieven tegen te gaan, volgt het kabinet met interesse initiatieven van sociale partners en andere partijen om afspraken voor zelfstandigen vast te leggen. En het kabinet wil de arbeidsmarktpositie van platformmedewerkers versterken.
Het handhavingsmoratorium is tot in ieder geval 1 januari 2021 verlengd. Tijdens dit moratorium handhaaft de Belastingdienst als een opdrachtgever kwaadwillend blijkt, of als opdrachtgevers na aanwijzingen van de Belastingdienst hun werkwijze niet binnen een redelijke termijn aanpassen (in de meeste gevallen tot 3 maanden) wanneer blijkt dat sprake is van een dienstbetrekking.
Meer informatie: Voortgangsbrief ‘werken als zelfstandige’, Ministerie SZW, 15 juni 2020
Bron: Taxence 15 juni 2020 door Marco Adriaanse
Wie een woning huurt maar genoeg vermogen bezit om een eigen woning te kopen, kan het huurder zijn niet opgeven als reden waarom de box 3-heffing voor hem buitensporig is. Tot dit oordeel komt althans Rechtbank Noord-Nederland.
Een x 3-heffing vrouw moest over het jaar 2017 € 1.812 aan belasting over haar box 3-vermogen betalen. Zij stelde dat dit een individuele en buitensporige last was. Zij motiveerde haar stelling onder meer door erop te wijzen dat zij een woning huurde. Volgens de vrouw zat ze daardoor in een meer nadelige positie dan eigenwoningbezitters. Eigenwoningbezitters hoeven immers geen vermogensrendementsheffing te betalen over hun eigen woning. De rechtbank vind dit argument echter onvoldoende. De rechtbank constateert dat de vrouw genoeg vermogen heeft om een woning te kopen. Zij hoeft zelfs geen geldlening daarvoor aan te trekken. Als al sprake zou zijn van een verschil tussen de vrouw en eigenwoningbezitters, kan zij daar dus zelf wat aan veranderen. De rechtbank oordeelt daarom dat voor de vrouw de box 3-heffing niet individueel buitensporig is.
Protocol: art. 1 EP bij EVRM
Wet: art. 5.2 Wet IB 2001 (tekst op 1 januari 2017)
Door: Remco Latour in Taxence 05 juni 2020
Beschikt de inspecteur in een beroepsprocedure over een grote hoeveelheid gegevensdragers met bewijs? Dan moet hij de belastingrechter vertellen in welke specifieke onderdelen het relevante bewijsmateriaal is te vinden. De belastingrechter heeft geen zin om zelf ordner na ordner door te spitten.
Voor Rechtbank Zeeland-West-Brabant vond een beroepsprocedure tegen de belastingaanslagen die waren opgelegd aan bv’s en aan hen gelieerde personen. Op verzoek van de Belastingdienst had het Openbaar Ministerie (OM) 23 verhuisdozen in het geding gebracht. De inspecteur had uit die 23 verhuisdozen de voor de procedure relevante stukken opgenomen in twee ordners. De Rechtbank erkent dat de fiscus het recht heeft om de 23 verhuisdozen in te brengen. Aan de andere kant is het strafdossier zeer omvangrijk. Omdat de inspecteur daarnaast de relevante stukken in twee aparte ordners heeft ingebracht, valt hij onder een substantiëringsplicht. Dit houdt in dat hij aangeeft welk onderdeel van het bewijs van belang is voor welke stelling. Hierop antwoordt de inspecteur dat de stukken in de 23 verhuisdozen allemaal van belang zijn voor al zijn stellingen. De rechtbank oordeelt dat de fiscus daarmee niet aan zijn substantiëringsplicht heeft voldaan. De rechter laat de stukken in de 23 verhuisdozen daarom buiten beschouwing, met uitzondering van de stukken die ook in de twee afzonderlijk ingediende ordners zitten.
Wet: art. 8:32a Awb
Door: Remco Latour, Taxence 11 juni 2020